Tak na marginesie nowego ugrupowania Biedronia artykuł sprzed  117 lat.

Sprawa francuskich kongregacyj duchownych dała pochop organom prasy żydowskiej i radykalnej do napaści na majątek duchowieństwa katolickiego w Austryi. Wyrażono nawet życzenie, aby rząd majątek ów skonfiskował!

Nie trudno jest oczywiście cudzą własnością rozporządzać. Projektodawcy mieli niby to na myśli dobro państwa, które chcieli tak nagle i niespodziewanie zbogacić; szkoda jednak, że w trosce swej zapomnieli o innych,większyoh trochę skarbach, które pod bokiem leżą — mianowicie o majątkach wielkich kapitalistów żydowskich.

Projekt ów nie  przekroczy nigdy ma się rozumieć granic fantazyi, ale dobry jest o tyle, iż daje powód do kilku ściśle rzeczywistych zestawień i spostrzeżeń, konfiskata majątku duchowieństwu przyprawiałyby przedewszytkiem rząd o ten kłopot, iż w zamian za zabrane „skarby“ musiałby myśleć o utrzymaniu przeszło 40,000 osób, którym i tak musi dopłacić do minimum egzystencyi, bo ich własny majątek nie wystarcza na to.

Daleko praktyczniejszą więc z tego względu, choć w zasadzie również nielegalną byłaby konfiskata majątku kilku zaledwie krezusów giełdowych; co zaś byłoby lepsze jako operacya czysto finansowa dowodzi następujące suche zestawienie. Prasa żydowska wspomina często o skarbach pieniężnych martwej ręki.

Otóż wysokość majątku kościoła katolickiego jest znaną zarówno państwu, jak i każdemu obywatelowi państwa. Wynosi ona ogólnie 349 milionów 305,394 złr /złotych reńskich/, z tego w posiadłości ziemskie  włożono 131,330,775 złr., w obligacyach publicznych, 195,512,694złr., w kapitałach prywatnych 23,216,451 złr. 

Ażeby ocenić dobrze wysokość majątku kościelnego, należy ją porównać z wysokością ogólnego narodowego bogactwa.

Przyjmuje się zazwyczaj, iż majątek narodowy austryacki wynosi 11,844,500 złr., czyli, że na każdego obywatela państwa bez różnicy wyznań, przypada 471 złr., zaś z majątku specyalnie kościelnego przypadałoby na każdego katolika zaledwie15 złr. 66 ct. Widzimy więc, że w i stosunku do ogólnego bogactwa, skarby duchowieństwa nie są tak imponująco olbrzymie.

Dochody duchowieństwa składają się, jak wiadomo, częściowo z procentów od kapitału kościelnego, częściowo z zapomóg państwowych, częściowo z datków ludności i w żadnym z krajów koronnych austryackich, suma dochodów księdza świeckiego nie przekracza rocznie 1000 złr. 

Co się zaś tyczy bajecznych skarbów zakonów i klasztorów — ogólnie oceniają je na 6,237,869 złr., a ponieważ w Austryi znajduje się 21,324 zakonników obojga płci, więc na jednego przypada rocznie 292 złr. 70 ct., czyli przeciętnie 80 centów dziennie. Kilka tych cyfr może posłużyć za przykład, nie potrzebujący już chyba komentarzy.

Zauważyć nadto należy, iż majątek kościelny rósł w ciągu wieków, nim doszedł do sumy 349 milionów złr. upłynęło bez mała tysiąc  lat.

Ciekawy więc teraz będzie rzut oka na majątki potentatów żydowskich i na czas, w jakim one gromadzą się i rosną.

Gdy w roku 1874 umarł baron Anzelm Rothschild, ojciec obecnego szefa Banku wiedeńskiego, majątek, który odziedziczyli po. nim spadkobiercy, wynosił 1600 milionów złr.

Te tysiąc sześćset milionów złr., oddane na 5 procent., przynoszą 80 milionów złr. rocznego dochodu, oddane na 4 procent. - 64 miliony złr. Przypuściwszy więc, iż baron Rothschild zużywa rocznie na prowadzenie domu 5 milionów złr., zostaje mu 75, ewentualnie 59 milionów złr., od których już rosną procenty.

Zatem w ciągu dwudziestu lat majątek Rothschilda się podwoił i wynosił 3200 milionów złr., a po upływie następnego dwudziestolecia  wzrośnie raz jeszcze w dwójnasób do przerażającej sumy 7 miliardów. Pamiętajmy też,  że w obliczeniu tem przyjmujemy tylko 4 procent dochodu.

Inny potentat baron Hirsch zarobił na jednej operacyi "losów tureckich“ okrągłe 25 milionów w złr. (Kölnische Zeitung 17 kwietnia 1882), na budowie kolei tureckiej zarobił 57 milionów. Gdy zestawimy  te dwie sumy okaże się, iż Hirsch w ciągu niespełna 10 lat zarobił na Turcyi przeszło 80 milionów złr., co czyni  8,2 milionów rocznie, czyli 22,840 złr. dziennie. Jest to zresztą tylko jeden mały przykład.

W  r. 1894 pewne pismo wiedeńskie zamieściło następującą notatkę: „Pan Jonasz Königswarter przybył w roku 1852 do Widenia  a majątkiem wynszącym 42,000 złr.  W roku zeszłym
chowano jego syna jako barona Königswarter";  pozostawił on po sobie przeszło 100 milionów złr. 
Niejaki Reitzes  przybył w roku 1860 z Kołomyi do Wiednia bez pieniędzy, dziś ma przeszło 200 milionów złr. Wiedeński handlarz węgla Dawid Hutman sprzedawał za młodu zapałki po kawiarniach, dziś ma przeszło 200 milionów złr.

To wystarczy. Widzimy więc, że każdy z tych kapitalistów „zaoszczędził “ w ciągu życia, albo więcej, albo prawie tyle ile kośoiół mógł zebrać
w ciągu długich wieków swojego istnienia. Wobeo tego dziwnie brzmią wustach posłów żydowskich i socyalistycznych, żądanie konfiskaty majątku duchownego, a oszczędzanie kapitalistów żydowskich.

Amerykański pisarz Bellamy, autor fantastycznej powieści „W r. 2000“, wypowiedział swego czasu myśl, wyglądającą na paradoks, iż „anarchiści stoją na żołdzie“ żydowskich bankierów. Podczas głośnego w Paryżu procesu anarchisty Henry’ego „Librę Parole“ zamieściła list pewnego właściciela drukarni, który twierdził i dowodził faktami, iż to co w powieści wyglądało na dowcipny paradoks, było prawdą. Rotszyld we własnym interesie wspierał anarchistów, ponieważ każdy zamęt, każdy przewrót społeczny jest młynem na jego wodę.

Niektórzy socyaliści zresztą odkryli już, jakie jest źródło żydowskich sympatyj dla partyi. Na zebraniu socyalnych demokratów austryackich
w r. 1897 socyalista Dobiasch oświadczył: „Żydzi wciskają się do naszej partyi nie dlatego, aby zostać socyalistami, ale ponieważ sądzą, iż socyalna demokracya broni ich interesów“.

 

 

---

tagi: socjaliści  austria  majątek kościelny  majątek żydowski  rothschild  bankierzy 

	ewa-rembikowska
	9 lutego 2019 22:07

13     1735    9 zaloguj sie by polubić