Dziękuję. Proszę to w Archiwum w Szczecinie są dokumenty Towarzystwa a po polsku o tej instytucji to jakoś kiepsko.

W 1784 r. towarzystwo dysponowało flotą handlową liczącą 11 statków. Pod koniec XVIII w. w Berlinie zatrudniano 89 urzędników, a w 1800 r. we wszystkich działających kantorach i placówkach pracowało ponad 200 osób. Towarzystwo przetrwało kryzys epoki napoleońskiej, służąc Prusom w XIX w.

Warto zapoznać się z zawartością zasobu archiwalnego

Zawartość1. Administracja ogólna 1701–1932; 68 j.a. - siedziba, skargi, odpisy listów lennych, tajna registratura, dobra ziemskie i nieruchomości organizacji, prowincjonalna dyrekcja podatkowa w Szczecinie, zgon Fryderyka Wilhelma III i wstąpienie na tron Fryderyka Wilhelma IV, opiekuństwo, administracja Pruskiego Banku Państwowego, koncesjonowanie agentów ubezpieczeniowych, realizacja kontrybucji nałożonej na Francję (1871–1873).
2. Finanse 1776–1943; 29 j.a - kasa oszczędnościowa, kasa lombardu, bilanse, księgi kasowe, rachunki, raporty bankowe, pokrywanie deficytu towarzystwa i wzmacnianie jego budżetu, terminy licytacji, długi państwowe, rachunki prywatne.
3. Przemysł 1797–1920; 28 j.a. - organizacja i działalność fabryk przemysłu maszynowego, założenie odlewni żelaza, przędzalnie bawełny i wełny, sprzedaż maszyn przędzalniczych, administracja poszczególnych zakładów, papiernia, budowa parowych maszyn okrętowych, budowa łodzi i statków, walcownia, młyny wodne i spiętrzanie rzek, sprzedaż zakładów, budowa i eksploatacja młyna parowego, tkalnia lnu.
4. Handel 1775–1872; 59 j.a. - handel wełną, eksport przędzy do Rosji, agenci wełniani, handel solą i kantor solny w Królewcu, kantory we Wrocławiu, Warszawie, Fordonie i Szczecinie, magazyny solne w Stralsundzie i Szczecinie, zaopatrywanie w sól pruskich poddanych, handel z Hamburgiem, lnem z Hiszpanią, zbożem z Anglią, Indiami, Ameryką Południową, Haiti i Chinami, agenci handlowi w Limie i Chile, dom handlowy Rothschildów, 

Mieli rozmach...

Dziękuję.

Wklejam cały pkt. 4 z ciągiem dalszym i pkt. 5:

4. Handel 1775–1872; 59 j.a. - handel wełną, eksport przędzy do Rosji, agenci wełniani, handel solą i kantor solny w Królewcu, kantory we Wrocławiu, Warszawie, Fordonie i Szczecinie, magazyny solne w Stralsundzie i Szczecinie, zaopatrywanie w sól pruskich poddanych, handel z Hamburgiem, lnem z Hiszpanią, zbożem z Anglią, Indiami, Ameryką Południową, Haiti i Chinami, agenci handlowi w Limie i Chile, dom handlowy Rothschildów, wymiana między Europą a hiszpańskimi koloniami, handel lnem i zakupy lnu na Śląsku, sprzedaż tkanin lnianych, korespondencja z komisariatem celnym na Łabie w Wittenberdze.

5. Żegluga i statki 1824–1849; 17 j.a. - powołanie żeglugi parowej na trasie Szczecin–Świnoujście, żegluga pasażerska Berlin–Hamburg, ekspedycje do Ameryki Północnej, Południowej i Kantonu, rachunki eksploatacji statków, raporty z podróży morskich, obsługa maszynowni parowych, regulaminy dla statków handlowych, uzbrajanie jednostek, budowa statków rzecznych i morskich, zakup gotowych jednostek. 

"Po śmierci Fryderyka Wilhelma III w 1840 roku jego następca postanowił pozbawić Towarzystwo praw do zaangażowania gospodarczego. Wydał w 1845 roku odpowiednie zarządzenie. Spółka wróciła pod skrzydła ministra finansów jako bank."

Mieli rozmach, a jednak sama władza uznała, że bank lepiej się jej przysłuży. Dlaczego?

Taki fanatastyczny zasób. I naprawdę nie zainteresował nikogo z wydziału historycznego uniwerytetu szczecińskiego?

Mnie to śmieszy. Członkowie Konfederacji cały czas o dobrodziejstwach wycofania się państwa z gospodarki i o wolnym nieskrępowanym rynku. A jak człowiek pogrzebie, to wszystkie te tzw. nowoczesne pańtwa kapitalistyczne rozwijały się w podobny sposób. Najpierw monarcha wykładał kasę na towarzystwo handlu i żeglugi morskiej i zamorskiej, dawał monopol na handel, uzbrajał okręty, pozalał pohulać, zyski były reinwestowane w gospodarkę, powstawały nowe fabryki i zakłady rzemieślnicze, potem sieć kolejowa, wszystkiego pilnowało wojsko. Podstawą był zawsze handel i monopol.

Genialne to wszystko jest...

... dzieki za piekny poczatek tygodnia  !!!

Tam trybalizm był mniej istotny. Inny paradygmat przyświecał Anglii, inny Prusom. 

Na początku lat czterdziestych XIX wieku Towarzystwo było uważane za największego pracodawcę w Prusach. Szkoda, że nikt nie opracował kompletnej listy przedsiębiorstw założonych i prowadzonych przez Towarzystwo.

Czy kompanie handlowe Anglii również były właścicielami fabryk włókienniczych, stoczni,  odlewni, hut, młynów, czy tylko zajmowały się kupowaniem, sprzedawaniem i transportem?

Z pewnością partycypowały w budowie kolei (np. w Indiach), wydobyciu surowców i organizowaniu (oraz pilnowaniu) plantacji różnych cennych roślin. No i dostarczały surowce do Metropolii, bo jednak kolonie nie mogły stanowić konkurencji dla jej fabryk. Małe chińskie/indyjskie/pakistańskie itp. rączki stały się cenne dopiero po oficjalnej likwidacji kolonii.

Nie tylko. Ten akurat bank miał uprawnienia do emisji pieniądza papierowego. Czyli można było ominąć przepisy dotyczące akcji i obligacji. I korzystał z tego, choć dziś trudno znaleźć wizerunki tych banknotów.

Zreszta nawet Bank Państwowe Prus zaczynał działalnosć jako coś zupełnie innego. 

"Delius, Christian Friedrich
Überseekaufmann, * 14 listopada 1770 Dissen (Las Teutoburski), † 11 marca 1823 Brema.

życie 
Z 14 lat w praktyki handlowej w jego wuj Arnold D. wystąpił w Bremie, reprezentowana D. później jego firma w Anglii i Ameryce Północnej. Po powrocie w 1796 r. Wujek założył z nim firmę Fred D. , która od 1801 r. Po rezygnacji wuja i włączeniu jego brata Everharda „Freda”. I Everh. D.„Został nazwany, a wówczas„ Złotym okresem akcji Bremy ”(burmistrz Heineken we współczesnej historii Bremy) stał się jedną z najważniejszych zagranicznych firm w Bremie i był zaangażowany między innymi w założenie dużego londyńskiego banku Spring & Goschen. Jako wicekonsul pruski (od 1802 r.), A następnie (1812 r.) Konsul i tajny radca handlowy, nawiązał kontakt z Freiherrem vomem Steinem, Ernstem Moritzem Arndtem i innymi patriotami (już memorandum w sprawie ogólnych zwyczajów kontynentalnych; doskonałe raporty konsulatów w tym czasie) i zainteresował się erą francuską monitory; niemniej jednak udało mu się zdobyć angielski materiał na ubrania Wolnego Korpusu Lützow".

źródło tłumaczenie Google bez redakcji. Trochę koślawe ale sens połączeń biznesowych widać.

Bo ludzie nie znają historii i wydaje im się, że jak jakaś uznana sława profesorska mówi "wolny rynek" to ma rację. Argumenty są dwa. Julian Dunajewski też profesor z austriackiej szkoły ekonomicznej, gdy został bardzo dobrym zresztą ministerm finansów Austro-Węgier, to zrównoważył budżet, ale kosztem podniesienia podatków i innych nieprzyjemnych opłat.

A drugi, to był taki profesor ekonomi Ludwik Walras, który stworzył model równowagi ogólej i badał go, czyli, gdy zmienimy cenę jakiegoś towaru, to jak to wpłynie na ceny innych towarów. Jednakże, gdy potrzebował poznać cenę jajka, to pytał się o to swojej gospodyni.

Tyle teoria i praktyka.

tu jak mysle chodzilo o to, ze monopol szybciej napelnial panstwowa kase

Monopol państwowy na cokolwiek to przecież specyficzna forma opodatkowania (taki inny VAT), nie zakłócana przez konkurencję rynkową. Jeśli obfite z tego tytułu dochody przanaczyć na zbożne cele, to czemu nie

Otworzyla Pani kolejne pudełko z bardzo ciekawymi puzzlami.... Dziękuje.

Wydając wcześniej kraj na pastwę okupantów.

Ile tych podatków za tej Austri było, a ile jest dzisiaj? A "Armii stutysięcznej" jak nie było, tak ni ma. Monopol Solny wprowadźcie i Sławojki, chociaż jak tak patrzę na nowe umowy o wywóz śmieci to się chce zakrzyknąć " E Viva Felicjan Sławoj-Składkowski". Jak się skończyło? Wszyscy wiemy.