Może trochę długawe ale fajnie się ogląda. Można zobaczyć jak się kiedyś orało :)

https://goo.gl/images/TsxDpF

Też lokomobila :)

.

Zawód maszynisty nie należał z pewnością do bezpiecznych

Na drugim planie to tzw Damfa (mlocarnia)  ,tak przynajmniej dziadek ja nazywal . Pamietam z wczesnego dziecinstwa to cudo . Z gory wrzucalo sie rozwiazane snopki a z tylu na dole bylo chyba siedem zasuw z przypietymi workami ktore napelnialy sie maka . Dolem tez wysypywala sie chyba sieczka o ile dobrze kojarze. Lubilem siedziec na gorze lub patrzec z boku jak wiele kol sie w niej obraca. Fajne to byly czasy i ciezka owocna praca ))

Podobnie jak wiekszosci mechanicznych rotacyjnych maszyn w rolnictwie . W kazdej moze nie wsi ale gminie zdarzaly sie tragiczne wypadki przy pracach polnych/rolnych. 

widać kiedyś było inaczej - jeśli nie chcesz mojej zguby - lokomobile daj mi luby.

Lokomobile można obejrzeć w muzeum w Ciechanowcu,a na Święto Chleba także w ruchu.Byłem,widziałem...

Bardzo ciekawe... dziekuje.

U nas to była poprostu młockarnia (ta z drugiego planu) a sieczkę to dla konia się robiło i to były całe snopki zsieczone na... sieczkę hehe. To coś co siekło to też u pradziadka w stodole stało i nieraz ze starszym bratem obsługiwaliśmy to cudo. Była korba z przodu dwa zakrzywione noże na kole i ten świst cięcia słomy będę pamiętał do końca życie... co prawda stryj zapioł do tej maszyny silnik elektryczny ale ja z bratem wolałem na tak niznaczne ilości jakie były nam zlecene ręcznie zasuwać.

No właśnie kiedyś było lepiej i jak się należy "luby wyglądał i pachniał" a luba w posagu wnosiła lokomobile.

Tak... sieczkarnia zgadza się jak przeczytałm na głos w myślach to mi pasuje...

Pradziadek i stryj też pokrzykiwali bo przeciaż jak zapinali silnik to "korby" nie odkręcali.

A teraz taka refleksja mine naszła że jestem ostanim pokoleniem które może z państwem dzieilć te wspomnienia (mój rocznik to 1988(szok!)) a pierwsze pokolenie które zobaczyło młockarnię i pamięta jak świszczy to pewnie z okładem 200lat wstecz, może nawet z konkretnym okładem.

Co do lokomobili, tu w UK można się ich naoglądać do woli... co roku w okolicach w Portsmouth ok. Maja jest święto pary im. Isambarda Brunela, genialnego inżyniera swoich czasów. Potrafił zbudować metalowy most i metalowy statek...

co do notki na samym początku, błąd Watt zbudował całkiem nowy silnik, to był przełom w tej dziedzinie, to nie było rozwinięcie maszyny Newcomena  w której czynnikiem roboczym była atmosfera... w silniku parowym Watta czynnikiem roboczym była para, do tego doszło koło zamachowe i np. tzw. regulator Watta który został opatentowany przez kogoś innego (chyba pierwsza w dziejach nowożytnych kradzież patentu).

Początkowo, Boulton and Watt mieli problemy ze sprzedażą silników parowych, z prostego powodu, maszyny Newcomena działały więc po co sobie głowę zawracać, groziło bankructwo. Ktoś wpadł na pomysł aby silniki parowe instalować za darmo...w zamian za dwie trzecie kosztów zaoszczędzonego węgla którego zużywała maszyna Newcoemena w ogromnych ilościach...było ciężko ale pomysł chwycił i posypały się zamówienia. Oryginalna maszyna parowa Watta egzemplarz nr. 2 jest do obejrzenia w Muzeum Nauki w Londynie (stacja metra South Kensington, kilka muzeów tam jest).

Wracając do lokomobili można obejrzeć a nawet kupić oryginały i miniatury, na niektórych można jezdzić a niektóre to miniatury zabawki ale opalane gazem albo węglem czyli silniczki parowe pełną gębą. Można kupić ale to kosztuje, miniaturki zabawki jakieś 300 GBP...

W latach dwudziestych jezdziły jeszcze parowe ciężarówki gdyby kto pytał. Widziałem... jak znajdę zdjęcia to zamieszczę...

Uparłem się dwa lata temu (z powodu niesprzyjającej pogody), i całe swoje zboże nie kombajnowałem, tylko skosiłem i ususzyłem w tradycyjny sposób. Jako, że sąsiad miał młockarnię, to udało się zboże wymłócić. I przez te zasuwy nie leci mąka, tylko ziarno zbóż, a to dołem to nie sieczka, tylko plowy i zgrabki. 

Dzięki za poprawkę, ja nietechniczna.

halasu ,oczywiscie 

Jeszcze za Hitlera Niemcy produkowali samochód osobowy parowy (opał na ropę). DKW (DampfKraftWagen).

Proszę zwrócić uwagę, że silniki parowe mają inną charakterystykę pracy od silników spalinowych (nie potrzeba skrzyni biegów, wał korbowy jest jednocześnie wałem napędowym itd.). Z starzy maszyniści z nostalgią wspominali lokomotywy parowe, coś w nich było, po przesiadce na elektrowozy narzekali na ból głowy z powodu elektryki. Sprawa ma jeszcze drugie dno, w Polsce celowo i złośliwie "wycinano" silniki parowe. Proszę zwrócić uwagę, że nie zachował się żaden czynny statek parowy (czy to rzeczny, czy to morski), kolejarze cudem zachowali w ruchu kilkanaście parowozów, natomiast jeśli chodzi o lokomobile to zostały one w naszym kraju skasowane. To samo zrobiono z silnikami parowymi z tartaków itp.

Utrzymanie w ruchu maszyn parowych wyrabia w ludziach je obsługujących specyficzną kulturę techniczną, ale komu ona dziś jest potrzebna? 

Jeśli chodzi o statki to w roku 1948 wydano dekret o upaństwowieniu żeglugi i statków (ukradziono statki armatorom - często były to firmy rodzinne). Następnie w 1965 roku polska instytucja klasyfikacyjna podjęła decyzję, że nie będzie przedłużać klasy ( tj. zezwolenie techniczne na użytkowanie jednostki pływającej wydawane na określony czas) dla statków o nitowanym kadłubie, natomiast praktycznie nowe statki z 1949 roku tzw. małe i duże Holendry - holowniki parowe zostały wycofane z ruchu i z czasem skasowane  (wchodziły do eksploatacji barki motorowe BM500 i pchacze). Zachowały się chyba dwa kadłuby dużych Holendrów (w Opolu i w Szczecinie) i jeden mały Holender  "Nadbór" we Wrocławiu. 

Natomiast wracając do silników parowych w gospodarstwach rolnych i w tartakach stanowiły one bardzo istotne i niezależne źródło energii. Często kotły były opalane słomą i ścinkami drewna, węgiel był za drogi,a słomy, trocin i ścinek drewna było pod dostatkiem. Podobny los co silniki parowe spotkał młyny wodne, tartaki wodne, kuźnie i folusze - te przedsiębiorstwa PRYWATNE dysponujące niezależnym źródłem energii władza ludowa musiała unicestwić.

Maszyny czy też silniki parowe są bardzo fajne bo mają prostą zasadę działania i mogą dostarczać napęd za pomocą łatwo dostępnego materiału. Może to być drzewo, choć ktoś wyżej pisał o alkoholu. Oczywiście węgiel byłby lepszy. Kto wie jaki potencjał tkwi w tych silnikach ale łatwo zrozumieć dlaczego można je kasować z przyczyn politycznych a nie ekonomicznych.

Natomiast co do wpływu pól magnetycznych wytwarzanych przez duże silniki elektryczne, jak np. w lokomotywach elektrycznych to coś w tym z pewnością jest. Wszyscy kolejrze, maszyniści, których znam są ... stuknięci ;) Nie no serio. To dziwni ludzie i sami zresztą sugerują że ta praca jest nie tego. Nawet zresztą oficjalne normy są, z tego co kojarzę, że nie można za długo siedzieć w takiej lokomotywie. Uderzyło mnie też kiedyś jak zdarzyło mi się popracować na paru małych bloczkach mieszkalnych w miejscowości żyjącej z obsługi kolei że jak na mój gust jest tam nadmiar dzieci opóźnionych w rozwoju i w ogóle cała ta społeczność naprawdę jest dziwna.

Ale może tak tylko mi się wydaje, czasem kilka rzucających się w oczy rzeczy może za bardzo rzutować na resztę.

z tartakiem oczywiscie

A czy jakoś można wyliczyć sprawność silnika/generatora wiatrakowego? Tzn. ma on jakąś teoretyczną sprawność?

Piękna jednostka.

Z metra kwadratowego powierzchni omiatania.

Chyba jest Pan ostatnim pokoleniem...

... moge sie zalozyc, ze wielu Pana rowiesnikow nie wiedzialoby o czym rozmawiamy... i co to w ogole jest sieczkarnia/mlockarnia i do czego to sluzy...

... a poza tym... to bardzo sie ucieszylam, ze taaaki  mlody czlowiek czyta Coryllus'a  !!!

Pamietam, pamietam...

... na wsi u dziadkow byly tylko 2 mlockarnie, w tym jedna u mojego dziadka... pol wsi mlocilo zboze w dziadkowej mlockarni... co to byl za piekny widok jak przy mloceniu worki zapelnialy sie pieknym, swiezo wymloconym zbozem  !!!

A potem ja baraszkowalam w tym zbozu... az sie lza w oku kreci  !!!

Tu ostani (wg. Wiki) parowy statek na poludniowej polkuli: TSS Earnslaw (1912). Najwiekszy parowiec zbudowany w Nowej Zelandii.  Po zbudowaniu rozebrany na czesci i przewieziony kawalek po kawalku droga ladowa na jezioro Wakatipu kolo Queenstown w Otago.

Silniki parowe i siłownie wodne w Polsce celowo zostały "wycięte" - do dziś zachowały się mizerne resztki tego co u nas pracowało.

Proszę zobaczyć jak IMPERIUM dba o swoją tożsamość 

SS Alaska na Tamizie

tego nawet komentować nie trzeba.

Od 2008 roku kocioł parowy opalany jest brykietami drzewnymi - pięknie się tym chwalą na swojej stronie internetowej http://www.thames-steamers.co.uk/

A takie też są https://www.youtube.com/watch?v=enuOArEfqGo&index=29&list=RDryrEPzsx1gQ plus niezliczona liczba filmów z maszynami parowymi na YT z tego dalekiego kraju.

Proszę zaangażować się w odbudowę np. małej siłowni wodnej do napędu młyna, to zobaczy Pan na wlasne oczy jak w praktyce wygląda kawa na ławie. Proszę również porozmawiać z p. Celarkiem dlaczego nie zainstaolował na swoim statku maszyny parowej...