problemem jest budowanie kapitalizmu [odkładanie tam gdzie chce zainteresowany] w panstwie bezprawia i dezynwoltury urzędniczej. najpierw musi byc ustanowiony system prawny z sankcjami realnymi oraz bezpieczeństwem a nie opowieściami o rozliczeniach. Odkładanie i budowanie kapitalizmu przez: amber gold, skoki wszelkiej masci, fundusze jednego sezonu, etc w państwie obecnego kształtu jest bez sensu. 

obecnie dochód gwarantowny to renta lub emerytura w minimalnej wysokości - przy spełnieniu kryteriów, że emerytura to nie 38 zl/m-c.

wydaje się, że praktycznie nie ma ratunku znikąd. najbardziej podobał mi się jeden z krakowskich adwokatów: sprzedał kamienicę za 4 mln zl i wpłacił do skoku wołomin, chciał być rentierem.

Oj, to mnie się właśnie przypomniał sędzia Dariusz Czajka, który zbankrutował Centrum Lieasingu i Finansów CLIF. A w tymże leasingi miało kilku adwokatów, prawników-polityków. Oj, co to się działo...

Czyli jak rozumiem i kolegę i koleżankę Ewę Rembikowską to mamy/możemy mieć 3 składowe "przyszłego cyfrowego świadczenia emerytalnego" (lubię wymyślać nazwy):
1) dochód gwarantowany,
2) emerytura obywatelska,
3) to co sobie odłożymy - każdego celowy fundusz na życie po aktywności zawodowej.

Tak na logikę oczywiście, że tak. Czy to źle. Jak studiowałam w latach siedemdziesiatych to był przedmiot, który nazywał się socjologia czasu wolnego. Potem w warunkach transformacji, gdy kapitał nie miał nadrodowości, ten przedmiot jakoś zniknął. Wówcza nam mówiono, że postęp technologiczny spowoduje, że ludzie tego czasu wolnego będą mieć więcej bez szkody zarobkowej.

A potem przyszedł Balcerowicz i paradygmat zmienił się o 180 stopni. Mamy zapierniczać do śmierci i na głodowych racjach, bo trzeba utrzymać wrednych emerytów, którzy nie chcą szybko zejść z tego łez padołu.

Doprawdy, gdyby nie przepalano pieniędzy na opodatkowanie powietrza, na nakrętki nieodkręcalne, na świńskie/kurze zarazy, na medialnego wirusa celbrytę, na tysiąc innych absurdalnych tematów, to i kasa na dochód gwarantowany by się znalazła.

Nie ma nic złego w tym, by ludzi zastępowały maszyny. Epokę luddystów chyba mamy za sobą. Chodzi tylko o to, by system pomocy społecznej dopasować do warunków technologicznych a nie odwrotnie.

Wczoraj byłam w Poznaniu w związku z kastracją kotów. Musiałam je tego samego dnia odebrać. Deszcz lał, więc poszłam do jednej z galerii handlowych. Weszłam sobie do marketu Spar (ale mógł być to każdy inny). Ludzi dużo. Czynna jedna kasa tradycyjna i sześć kas samoobsługowych. Te sześć kas i ludzi sobie scanujących zakupy obserwowała jedna kasjerka i włączała się, gdy klient nie dawał rady. Wszystko szło bardzo sprawnie. Nie było zatorów przy kasach. Ile mniej wpłynie pieniędzy do ZUS z powodu nie zatrudnienia 5 dodatkowych kasjerek?

"problemem jest budowanie kapitalizmu [odkładanie tam gdzie chce zainteresowany] w panstwie bezprawia i dezynwoltury urzędniczej. najpierw musi byc ustanowiony system prawny z sankcjami realnymi oraz bezpieczeństwem a nie opowieściami o rozliczeniach. Odkładanie i budowanie kapitalizmu przez: amber gold, skoki wszelkiej masci, fundusze jednego sezonu, etc w państwie obecnego kształtu jest bez sensu."

Nie ma państwa bezprawia i dezynwoltury urzędniczej.

Jest tylko teren pomiędzy Bugiem a Odrą.

Ba! Dopasować... A co, jeśli idea spoleczeństwa jako perpetuum mobile (aktualna nazwa: zasada zrównoważonego rozwoju) jest sama w sobie, fundamentalnie i nieusuwalnie, czystą mrzonką?

Kiedy kończą się możliwości rozwoju ekspansywnego - a są one z definicji otwarte tylko dla niektórych społeczeństw i tylko przez ograniczony czas - zaczyna działać efekt Calhouna.

Otóż to. Już to wszystko w jakimś tam stopniu ćwiczyliśmy i raczej niechętnie to będziemy powtarzać.

Poza tym nasuwa mi się taka niewesoła refleksja, że te wszystkie rozważania oparte są o utopię. Taką mianowicie, że da się zaspokoić wszystkie  potrzeby wszystkich Ziemian za pomocą coraz powszechniejszej mechanizacji, automatyzacji, cyfryzacji etc., a szczęsliwi Ziemianie będą wykonywać jakieś tam czynności nie mające żadnego wpływu na ich los, jako że konsumpcję bedą mieć zapewnioną niezależnie od wkładanego wysiłku. Autorzy tych koncepcji, współcześni utopiści, zapominają przy tym o paru ważnych aspektach.

Natura ludzka jest jaka jest. Można ją nazwać niedoskonałą, grzeszną, ... Najważniejszym motywem dla podejmowania jakichkolwiek wysiłków - poza egzystencjalnym strachem o byt - jest dążenie do jego poprawy. Brak możliwośći poprawy bytu (wszystko już mam zapewnione), to kompletny brak jakiejkolwiek motywacji. I kto ma w takiej sytuacji podtrzymywać system gospodarczy, niezbędny do zapewnienia powszechnego "szczęścia"?

Utopiści zakładają oczywiście, że obecny system produkcji żywności może zmieniać się tylko w jednym kierunku - coraz powszechniejszej mechanizacji, automatyzacji, cyfryzacji i - oczywiście - chemizacji. A co "odważniejsi" to nawet zakładają przestawienie na żywność "syntetyczną", produkowaną metodami przemysłowymi. Tymczasem juz dzisiaj widać coraz wyraźniej, że ten trend zmierza nieuchronnie do finału, jakim będzie konieczność powrotu do rolnictwa "naturalnego", bowiem zwane już "konwencjonalnym" obecne rolnictwo prowadzi do totalnej degradacji gleb ("dzięki" chemii), a konieczność jego "monokulturyzacji" ("dzięki" mechanizacji/automatyzacji) prowadzi np. do zaniku (wymierania) pożytecznych i koniecznych w systemie owadów. A to konieczne przejście do "naturyzacji" rolnictwa oznacza niewyobrażalny wręćz wzrost pracochłonności. I trzeba będzie obecną nieprodukcyjną sferę zatrudnienia mocno odchudzić, a ceny żywności powrócą do poziomów sprzed stulecia jednego, a może już dwu.

Na pewno można dopatrzeć się jeszcze wielu innych "atrybutów" utopijności owych koncepcji, lecz - jak dla mnie i ode mnie - i tego w zupełności wystarczy 

Kasta nadzorców to świat sam w sobie. Prawo stanowią prawnicy dla prawników i gardzą innymi.

O Matko! Odejście od systemu repartycyjnego dokładnie oznacza system, który teraz mają sędziowie. Nie ma składek ZUS, jakaś część zostaje włączona do podatku. Wszystko idzie przez budżet. ZUS zostaje mocno okrojony i połączony z US. Emerytura obywatelska wypłacana jest z budżetu a nie z funduszu celowego jakim jest fundusz emerytalny zawiadywany przez ZUS.

Przecież wynagrodzenie sędziowskie wypłacane jest z budżetu państwa. Gdyby dodać do tego jeszcze składki ZUS, to ile więcej trzeba podatków, lub ograniczać inne  wydatki?

Właśnie absurd polega na tym, że państwo wypłaca pracownikom budżetówki wynagrodzenia plus odprowadza do ZUS ich oskładkowanie. Mówiąc krótko przelewanie kasy na próżno z jednego worka do drugiego powiększone o koszty  obsługi, bo pracownicy ZUS nie pracują za darmo plus ich oprzyrządowanie. Pamięta Pani, ile zostało wydane na system Płatnik? i ile fortun na tym wyrosło?

Przecież oskładkowanie wynagrodzeń budżetówki jest fikcją wynikającą z przyjęcia systemu kapitałowo-repartycyjnego.

Bo niby każdy ma odkładać sobie kapitał na emeryturę i jest ona zależna od wysokości wynagrodzenia, na zasadzie co wypracujesz to masz?

Tylko jeszcze raz - składki, które są pobierane od pracowników budżetówki idą na bieżące wypłaty dla emerytów. Natomiast wysokość składki jest zapisywana na ich indywidualnym koncie. 

Być może za 20 lub 30 lat pracowników na rynku pracy będzie tak mało, że ich wynagrodzenia nie pokryjąc tych zobowiązań. I trzeba będzie sięgnąć do budżetu, aby zasilić ZUS.

Ja na Twitterze ciągle czytam dyskusje, co zrobić aby system emerytalny nie padł, aby więcej ludzi trafiało na rynek pracy. Proponowane rozwiązania zasadniczo sprowadzają się do dwóch kierunków - albo praca do 70 roku życia dla wszystkich, albo sprowadzanie imigrantów.

Nie wiem jak będzie wyglądał świat za lat 20, 30, czy 100.

Wszelkie prognozowanie tak naprawdę opiera się na myśleniu linearnym i bazowaniu na dotyczasowych doświadczeniach.

Ja 20 lat temu stojąc 6 godzin w kolejce na poczcie, aby wysłać kilkanaście deklaracji PIT 11, nie wyobrażałam sobie sytuacji, że będę mogła to kiedyś w przyszłości zrobić w ciągu kilkunastu minut siedząc we własnym domu przy własnym komputerze.

Kiedy w 1958 roku wprowdziliśmy się do nowego naszego mieszkania w świeżo wybudowanym domu, to hitem był elektrozawór przy drzwiach oraz kwadratowa dziura w ścianie przy szafce podokiennej, tzw. spiżarni, która miała zapewnić chłodzenie dla przechowywanych tam produktów.

A potem pojawiły się lodówki a nieskomplikowany elektrozaworów przy drzwiach został zastąpiony skomplikowanym system elektronicznym, z kamerkami, by można było podejrzeć, kto dobija się do drzwi.

Postęp techniczny może być dobrodziejstwem dla człowieka, może też służyć jego zniewoleniu.

Wszystko zależy od polityków i tych, którzy stoją za nimi. Może zamiast odpalić bombę nuklearną wypuszczą znów jakiegoś wirusa,  który zdziesiątkuje ludność. Może będzie jakiś kataklizm, który spowoduje, że wrócimy do jaskiń i łuczywa? Kto to wie??? Może zostanie wprowadzona obligatoryjna eutanazja dla tych, którzy osiągają wiek emerytalny??? Kto to wie???

Kiedyś dawno temu czytałam takie opowiadanie s-f. W pewnej rodzinie urodziło się bardzo zdolne dziecko, które w lot chwytało wszystko. Rodzice patrzyli na niego z niepokojem i trwogą. W końcu przyszły 10 urodziny i rodzice zawieźli syna na państwowy test inteligencji. Wieczorem  w drzwiach ich mieszkania pojawił się urzędnik, który im zakomunikował, że syn odpowiedział prawidłowo na wszystkie pytania testu, dostał maksymalną liczbę punktów i teraz niech zdecydują, czy prochy pochowają sami, czy pogrzeb na koszt państwa???

Bismarck na mój gust miał jeden cel. Uczynić potęgę imperialną ze zjednoczonych Niemiec. Temu służyło również wprowadzenie systemu zabezpieczenia społecznego. Był pragmatykiem. Była potrzeba, znalazł rozwiązanie i je zastosował. Zatrybiło, zadziałało. Miał zdyscyplinowaną klasę robotniczą, która potem stała się zdyscyplinowaną armią.

Nie filozofował i nie zastanawiał się, czy to rozwiązanie sprawdzi się za 100 lat. On działał tu i teraz.

Po prostu każdy czas i każde warunki wymagają innych rozwiązań.

A ja dostaję cholery jak słucham polityków i ekonomistów od lewa do prawa, czyli od Mentzena do Zandberga, którzy powtarzają, że trzeba wydłużyć wiek przejścia  na emeryturę albo sprowadzić imigrantów. Nazywam do dogmatyzmem i synkretyzmem myślenia. Dobry polityk myśli niekonwencjonalnie.

Oni do pięt nie dorastają Bismarckowi. Gdyby dzisiaj żył Żelazny Kancerz na pewno znalazłby odpowiednie rozwiązanie.

Experci też są do ... niczego. 

<<<A ja dostaję cholery jak słucham polityków i ekonomistów od lewa do prawa, czyli od Mentzena do Zandberga, którzy powtarzają, że trzeba wydłużyć wiek przejścia na emeryturę albo sprowadzić imigrantów. >>

Dziś usłyszałem na YT świetny tekst: "Jeśli wszyscy dookoła śpiewają tę samą melodię, to ja się rozglądam i szukam dyrygenta".

System emerytur obywatelskich działa w Australii, Danii i Kanadzie. 

Skoro tam działa, to i w innych miejscach też będzie działać.

U nas w roku 1999 wprowadzono tę sławetną reformę emerytalną, aby obniżyć koszty funkcjonowania systemu.  Zagrywka była bardzo cyniczna i skierowana głównie wobec tzw. baby boom'u lat pięćdziesiątych. 

Na pewno różnice kulturowe mają wpływ na gospodarkę.

Uważam, że im mniej januszexowania tym lepiej.

Natomiast w Japonii są dokładnie te same problemy z systemem emerytalnym co w Polsce.

Japoński system emerytalny to system repartycyjny i składa się  z dwóch filarów.

Pierwszy z nich – podstawowy (Kokumin Nenkin, National Pension System) obejmuje wszystkich rezydentów w wieku od 20 do 59 lat.  System opiera się na comiesięcznych składkach w stałej wysokości –

Drugi filar to programy skierowane do pracowników etatowych oparte o ich wynagrodzenie. Jest ich pięć.  W przypadku Kosei Nenkin jest to maksymalnie 17,35% miesięcznej pensji brutto, przy czym jej ciężar rozkładany jest po równo pomiędzy pracownika i pracodawcę. 

Niech Pani nie wierzy w Niemców w ogólności i Bismarcka w szczególności. Z próżnego i Salomon nie naleje, a Bismarck tym bardziej. Zresztą ile umiał i mógł, to pokazał wymyślając "ZUS". A "lajf is brutal", jak mówi słynne powiedzonko i podwyższenie wieku emerytalnego jest - niestety zresztą - nieuniknione. I już widać przedsmak tego systemu - coraz więcej emerytów dorabia do emerytury!! Dorabiają, bo muszą, mogą i chcą. A emerytury będą tak niskie, że dorabiać będą musieli wszyscy. W takiej sytuacji likwidacja  emerytur może zostać niezauważona. I to jest "genialne" rozwiązanie!!! Niestety - jak wyżej.

Spostrzeżenia przez Panią tu podane są - z jednej strony - całkowicie słuszne, choc - paradoksalnie - niesłuszne zarazem. Słuszne, bo są wyrazem troski o los ludzi, którzy juz teraz często klepią biedę na emeryturze, co nie pozostaje bez skutku dla ich stanu zdrowia i przeżywalności. A przecież obiecywano nam stałą poprawę jakości życia, więc (słusznie) mamy prawo oczekiwać, że ona nastąpi. Tymczasem - jak wiemy skądinąd - te "obiecanki"  są niewiele (nic zgoła) warte. Wszelkie pomysły, generowane przez przeróżnych "uszczęśliwiaczy ludzkości" mają cel zupełnie inny, niz cel deklarowany. Jest nim oczywiście uzyskanie lub zachowanie władzy i "fruktów" z tym faktem związanych. A faktyczny los będzie, jaki ma być. Wspomniała Pani o Kanadzie, gdzie rzekomo system działa. Tymczasem nie znamy stanu faktycznego, a jedynie relacje na ten temat, obiektywizm których może (i powinien) budzić wątpliwości. Bo z drugiej strony napotykamy realacje na YT, że w tej Kanadzie to jest coraz gorzej. A lepiej "to już było".

Litości Pani Ewo. Ten poziom rozwoju sił wytwórczych... Wie Pani dobrze, kto szermował tym argumentem i obiecywał "od każdego wg jego zdolności, każdemu wg jego potrzeb". Wiemy, wiemy - tamta idea była "dobra" tylko realizacja "zła". Myśli Pani, że można wymyślić nową, lepszą wersję ustroju powszechnej sprawiedliwości? I oddać ją w ręce "lepszych" urzędników? Lepszej, jedynie słusznej partii???