Bardzo pięknie namalowane.

Ewa, jesteś bezcenna! :) Jaki tam "pudelek" - kawał dramatu historycznego! Dzięki. 

Mnie zastanawia dlaczego o tej akcji białych autobusów nie przypomina się co roku w związku z wyzwoleniem obozu w Ravensbruck. Dlaczego polska dyplomacja w Szwecji, nie robi z tego jakiegoś halo, gdzie są historycy-popularyzatorzy zatrudnieni na etatach w telewizji. Co takiego może o tym powiedzieć prof. Żaryn. Gdzie to w ogóle jest? Bo, że gazownia o tym nie pisze, rozumiem, ale dlaczego milczy reszta? Ostatnio był film o więźniarkach z tego obozu. U mnie w domu była książka "Mury w Ravensbruck", potem przepadła. Tyle ciekawych postaci, których życie warto przypomnieć...Ja oczywiście drwię. Znam odpowiedzi na powyższe kwestie i wkrótce je tu opiszę dokładniej. 

Mniemam, że skoro rozwod został  przeprowadzony w konsystorzu prawosławnym, więc i ślub musiał być w cerkwi. Jeśli uroczystość miała miejsce w Petersburgu, więc niewykluczone że i akta się zachowały. Jeśli w Tomsku, to być może też. 

Ale naszych historyków generalnie nie interesują metrykalia, nie mówiąc o już o Ossendowskim.

Minister Gliński też - jak przypuszczam - nie da grantu na takie badania.

Przypuszczam, że Anna brała lekcje rysunku, jak to panienka z dobrego domu. Skoro malowała na pewno w różnych domach mogą znajdować się jej prace, ale... gdzie... u kogo...??? W Polsce mieszkała ponad 20 lat, coś musiała robić, aby się nie zanudzić. Może udzialała też lekcji rysunku??? Ktoś  ją musiał znać. Same znaki zapytania.

Co do Szweda, cieszę się, że trafił do mnie z tymi informacjami, które dla mnie są rewelacyjne.

E tam, czysty pudelek. To w ramach resetu covidowego.

rok 1910, juz Zofia Ossendowska,

Najwięcej takich muzyków było w Tomsku. W 1888 r. z Warszawy do Tomska przyjeżdża rodzina Zaleskich. Stanisław Zaleski otrzymuje stanowisko profesora w dopiero powstającym pierwszym syberyjskim uniwersytecie w Tomsku. Z  mężem przyjeżdża jego żona, utalentowana pianistka, absolwentka konserwatorium w Warszawie Jadwiga Zaleska. Już w listopadzie 1888 r. występuje ona z pierwszymi koncertami. Muzycy i nauczyciele muzyki z Tomska piszą, że „ona przydała życiu muzycznemu miasta „stołeczną pozłotę” Jadwiga Zaleska została wybrana na przewodniczącą tomskiego oddziału Rosyjskiego Stowarzyszenia Muzycznego. Występowała ona solo, z  koncertami wyjeżdżała do innych miast Syberii. Po przeniesieniu się z Tomska do Petersburga w 1899 r. odwiedzała Syberię z  koncertami. Była w  Tomsku i Irkucku. Jej kariera rozwinęła się jeszcze bardziej, grała ona koncerty na poziomie wirtuoza nie tylko w Rosji, ale również za granicą11.W 1910 r. wraz ze swą siostrą skrzypaczką Zofią Ossendowską dała 2 koncerty w londyńskim Bechstein Hall12. Po wybuchu rewolucji październikowej uciekła do Władywostoku, a po zajęciu go przez rewolucjonistów wyjechała do Europy przez Azję dając koncerty w ponad 80 miastach Japonii i 208 miastach Chin. Od 1928 r. mieszkała w Warszawie przy ulicy Filtrowej. Zginęła w czasie rzezi Ochoty w powstaniu warszawskimPOLACY NA SYBERII OD XIX DO XXI WIEKU - "Stowarzyszenie ...

Plus.

Pani Ewo, sprowokowała mnie Pani do zastanowienia nad pytaniem: ciekawe dlaczego Koziołek Matołek tak się ucieszył na widok Ossendowskiego? Makuszyński mógł wstawić Bronisława Piłsudskiego...

Bo go lubił a Piłsudskiego nie za bardzo.

Wcześnie wyszła za mąż za lekarza Adama Płoszko, przez co porzuciła karierę i wyjechała z nim do Baku. Adam dostał tam pracę dzięki swojemu bratu, który robił karierę jako architekt projektujący pałace kaspijskich bogaczy naftowych. Tam urodzili się ich synowie: Stanisław i Karol. Karol zginął jako ochotnik w bitwie pod Ossowem w wojnie polsko-bolszewickiej. Stanisław, który również brał udział w wojnie, po zdemobilizowaniu wstąpił do Legii Cudzoziemskiej. Zofia w tym czasie była sanitariuszkąhttps://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_P%C5%82oszko

Baku w strukturze urbanistycznej śródmieścia posiada kilkaset dzieł autorstwa polskich architektów, którzy przyjechali w czasach boomu naftowego. Wśród nich znaleźli się absolwenci z Petersburga: Józef Gosławski, Józef Płoszko i Kazimierz Skórewicz. Doskonale komponowali miasto tworząc projekty oparte na różnych stylach od gotyku i renesansu po klasycyzm i secesję z motywami charakterystycznymi dla stylu architektury islamu włącznie. Do dziś można podziwiać między innymi Pałac Tagijewa autorstwa Gosławskiego, Ismailia w stylu gotyku weneckiego, obecna siedziba Azerbejdżańskiej Akademii Nauk w realizacji Płoszki czy biurowiec Rotszyldów i pasaż Tagijewa – działa Skórewicza. Warto dodać, że Józef Płoszko na zlecenie Zglenickiego wzniósł również kościół katolicki pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny. Niestety, kościół został zburzony w latach trzydziestych XX wieku.

Poza wielką trójką architektów w Baku pracowali też inni polscy architekci, jak Konstanty Borisoglebski czy Eugeniusz Skibinski.

przepraszam, ze powtarzam informacje, ale skoro genealogia to  i metryka,

https://pl.wikipedia.org/wiki/Ferdynand_Ossendowski#cite_note-13

 poślubił profesorkę Warszawskiego Konserwatorium Muzycznego, Zofię z Iwanowskich, primo voto Płoszko, swoją młodzieńczą miłość[12].

powoli sie rozkecalem, ale widac na miescie inne sa tresci

dziekuje i znikam

Jak juz wspominamy Ravensbruck to warto tez poczytac dr. Poltawska "I boje sie snow" , jedne z pierwszych wspomnien o tym obozie wydane w PRLu.

Czy trafila Pani moze na strone uniwersytetu w Lund "Witnesssing genocide"? Moze tam cos sie uda znalezc?

To tam zarchiwizowano wszystkie dokumenty z Ravensbrück.

https://www.ub.lu.se/hitta/digitala-samlingar/witnessing-genocide

Zgadzam się z moja przdmowczynia. Historia co się zowie. Zdjęcie Bogolubskiej powinno byc na jakichś rosyjskich stronach. Pogrzebie. 

Bardzo prawdopodobne że to było małżeństwo zadaniowe tak jak Bulhakowa z jego drugą Bielozierska i  trzecią żoną Helena. 

Nie ma, chyba, że ja nie potrafię szukać.

Natomiast jej zdjęcie powinno być w archiwum obozowym (napisałam) oraz urzędzie imigracyjnym w Szwecji.

Obraz, portret babci tego Szweda nie jest dziełem amatora. Ta osoba dysponowała warsztatem malarskim, wskazująca na jakieś już plastyczne wykształcenie, świadomie stosuje efekty malarskie z niezłym skutkiem.

Och, przepraszam z trzykrotne powielenie wpisu - tak zanika u mnie na wsi internet...

Po wojnie znalazła się w Sztokholmie i jest tam pochowana na cmentarzu Norra Begravingsplatsen. Na jej grobie umieszczono taki napis: „Świętej Pamięci z Bogolubskich Anna Antoniowa Ossendowska, ur.3.10.1882 w Tomsku, zmarła 22.02.1963 w Sztokholmie. Prosi o modlitwę"

Troche sobie poszperalam i trafilam na wyszukiwarke grobow w Sztokholmie. Podaja tam date smierci Anny Ossendowskiej 22.11.1963. 

 https://gravar.se/en/forsamling/katolska-kyrkogarden-i-stockholm/katolska-kyrkogarden/xvi/anna-ossendowska-87071

Natomiast na zamieszczonej wyzej liscie wiezniow uratowanych z Ravensbrück wpisana data urodzenia to 1892. Byc moze to blad (na nagrobku wyryto 1882), a jesli nie to byla o 14 lat mlodsza od Antoniego.

Faktycznie na nagrobku wygląda na to, że  wyryto błędne daty.

Dysponuję jeszcze scanem jednego dokumentu, tj. inwentarzem majątku sporządzonego po jej śmierci. I tu daty są takie 30.10.1892 - 22.11.1963

Ja rozumiem, że Anna była tylko żoną swojego męża i dla wielkiej historii jej życie nie miało  żadnego znaczenia. Ale że nikt nie zajął się jej rodziną Bogolubskich, która "robiła" w kopalniach złota na Syberii???

Brak woli, pisałam do niej.

No, genialne

Tajne.

Do szefa Administracji Lotnictwa Polarnego w Gławsevmorput, towarzysza Mazurika.
Ulica Razina 9, Moskwa.

Do Państwa nr 617/s zgłaszam co następuje:

1. Gutovsky, Nikolai Vladimirovich był profesorem w Tomskim Instytucie Technologicznym od 1903 do 1933 roku, a rektorem instytutu od 1921 do 1930 roku. Od 1930 r. do śmierci / 1933 r./ był profesorem Syberyjskiego Instytutu Metali Żelaznych w Stalińsku i dyrektorem Instytutu Badawczego Metali w Tomsku. Nie mamy żadnych materiałów o osobistej szlachetności Gutowskiego.

2. Macocha, która wychowała Gutovsky, Vladimir Nikolaevich, Gutovskaya Varvara Nikolaevna poślubiła profesora Gutovsky V.N. w 1925 roku. Od 1930 r. do dziś pracuje jako nauczycielka języka angielskiego w Instytucie Przemysłowym w Tomsku. Od września 1937 roku jest kierownikiem Studium Języków Obcych.

Jedna z sióstr Gutowskiej W.N. wyjechała w 1921 r. do Polski, gdzie przebywa do dnia dzisiejszego / Anna Nikołajewna, Bogolubskaja/.

Druga siostra - Tatiana Nikołajewna, Minajewa wraz z mężem profesorem Wasilijem Iwanowiczem, Minajewem została aresztowana przez NKWD w Iwanowie w 1938 roku.

Gutovskaya V.N. sama jest dobrym nauczycielem, ma autorytet, aktywnie uczestniczy w życiu publicznym instytutu. Obecnie jest członkiem Prezydium Sekcji Pracowników Naukowych Instytutu.

Sekretarz Komitetu Partii
instytutu przemysłowego w Tomsku
nazwany po. S. M. Kirow / Veloshin/.

Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa)

Ups, a za szukanie też kasują??? tzn. za samo sprawdzenie, czy mają w zbiorze dokumenty dotyczące Anny???

Czekamy na odpowiedź.

Pani Britt-Inger, po 20 minutach, przesłała pytanie do właściwej osoby, nie omieszkając mnie poinformować o tym fakcie :) Czy oni nie mają tam nic do roboty? ;-)

Super :) Zastanawiam się ile jeszcze takich perełek czeka na odkrycie?