Aż ręka w ładownicy długo i głęboko

Szukała, nie znalazła — i żołnierz pobladnął,

Nie znalazłszy ładunku, już bronią nie władnął;

I uczuł, że go pali strzelba rozogniona;

Upuścił ją i upadł; nim dobiją, skona!…

/Reduta Ordona/

Mickiewicz w powyższym fragmencie przedstawił dramatyczny problem każdej wojny – działanie służb kwatermistrzowskich. Nie ma amunicji – nie ma walki. Nie ma dobrej wody – szerzy się czerwonka i tyfus. Wojsko idzie w rozsypkę. Podczas różnych wojen na przestrzeni wieków zdarzało się, że więcej żołnierzy umierało z powodu epidemii wojennych niż z ran. I wojna światowa też zebrała swoje żniwo. W pierwszych trzech latach wojny na skutek epidemii wojennych zmarło około 100 tysięcy żołnierzy armii austro-węgierskiej, 433 tysiące zachorowało na gruźlicę, 418 tysięcy na tyfus, 402 tysiące na czerwonką, 331 tysięcy na malarię. Przyczyną cholery i czerwonki były problemy z dostawą prowiantu i wody. Żołnierze jedli to co było pod ręką, niedojrzałe, niemyte owoce, spleśniałe jedzenie, pili skażoną bakteriami wodę.

Woda potrzebna była nie tylko żołnierzom, ale i zwierzętom oraz maszynom. Zwierzęta pociągowe (koń, wół, osioł, muł) musiały dostać koło 30 litrów wody dziennie. Bez nich nie dało by rady dowieźć amunicji i broni na linię frontu. Wodę zużywały też maszyny, lokomobile a nawet była niezbędna do podgrzania gazu w balonach obserwacyjnych.

W armii austro-węgierskiej na wszystkich głównych frontach służyło koło 60 geologów. Testowano różne urządzenia geofizyczne. Rutynowe badnia podglebia były na ogół czasochłonne i kosztowne. Na wojnie zaś liczy się czas.

Szczególny problem był na terenach występowania krasu wapiennego regionu Isonzo, gdzie brak jest odpływu powierzchniowego ze względu na rozpuszczalne wapienie, pełne zagłębień, depresji, szczelin, zapadlisk, gdzie w porze deszczowej zbiera się woda, znikając w porze suchej. Ze względu na dynamikę zmian w strukturze gleby nie ma pewności, czy żyła wodna nie przesunie się w inne miejsce.

W górzystym rejonie Isonzo w okresie od czerwca 1915 do listopada 1917 roku miało miejsce 12 bitew. Tak na marginesie w ostatniej, gdzie wojska austro-węgierskie zostały wsparte przez dywizję niemiecką zginął chłopak z Żerkowa – Seweryn Rembikowski.

W związku z wybitnie trudną sytuacją w tamtym rejonie ze względu i na strukturę geologiczną i dynamikę militarną dowództwo armii austriacko-węgierskiej wysłało w tamten rejon kapitana Karola Beichla, który został obdarzony talentem wykrywania przy pomocy różdżki nie tylko wody.

Karol Beichl urodził się w Wiedniu 14 września 1874 roku. Po ukończeniu szkoły podchorążych o kierunku saperskim został inżynierem wojskowym.

Przed wojną otrzymał zlecenie z Instytutu Geologicznego w Wiedniu na przebadanie przy pomocy różdżki terenu w okolicach Egball na Węgrzech pod kątem występowania ropy naftowej. Okazało się, że kapitan Belich pomimo dużych głębokości określił dokładnie obszar występowania złóż oraz miejsca, gdzie należy stawiać szyby.

W 1914 roku służył w inżynierskim korpusie oficerskim w Zagrzebiu. Od sierpnia do grudnia 1914 roku znalazł 25 źródeł wody pitnej.

Zlecono mu przeszkolenie innych oficerów podatnych na działanie różdżki. Wypuścił  263 absolwentów. Wybitnie utalentowany okazał się być major Friedriech Musil.

Majorowi Musilowi i pułkownikowi Beichlowi - przypisuje się udane wsparcie sił austro-węgierskich w postaci 20 milionów litrów wody dziennie, płynących ze studni zbudowanych w miejscach przez nich wskazanych.

Beichl za swoje osiągniecia podczas wojny został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Franciszka Józefa z Mieczami. Cesarz Franciszek Józef I wręczył mu złotą różdżkę jako odznakę stopnia, którą mógł nosić na kołnierzu munduru.

Protektorem Beichla był arcyksiążę Eugeniusz, któremu 27 marca 1915 roku odnalazł przy pomocy różdżki zagubioną złotą papierośnicę.

Po wojnie Karol Beichl wziął udział w rozpnaniu źródeł wody pitnej w Trieście. Opracował również mapę termiczną Wiednia. Zmarł w 1937 roku.

 

Do napisania tej krótkiej notki zainspirowało mnie ciekawe zdjęcie zamieszczone na fejsowej stronie pod nazwą "Życie codzienne żołnierza piechoty Austro-Węgier".

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1471511976367628&id=264590783726426

 

---

tagi: karol beichl  zaopatrzenie w wodę podczas wojny  różdżkarstwo 

	ewa-rembikowska
	2 listopada 2020 23:04

16     1475    12 zaloguj sie by polubić